Οι καυγάδες πάντα θα υπάρχουν σε μια σχέση. Μπορεί να κατηγορούμε τον σύντροφό μας για κάτι, μπορεί να ψάχνουμε για ελαττώματα ή απλά να απογοητεύουμε τον άλλο. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, οι καυγάδες είναι κάτι φυσιολογικό ακόμα και στις καλύτερες σχέσεις. Απλά ηρεμούμε, ζητάμε συγνώμη και προχωράμε.
Εκτός από εκείνες τις φορές που δεν το κάνουμε. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν το έχουμε με τις συγνώμες. Ήμαστε κακοί στο να ζητάμε συγνώμη ακόμα κι αν ξέρουμε κατά βάθος ότι έχουμε κάνει λάθος. Θα βρούμε ένα σωρό δικαιολογίες ή απλά δε θα ζητήσουμε ποτέ συγνώμη, και αυτό το είδος συμπεριφοράς βλάπτει τη σχέση. Τσέκαρε μερικά παραδείγματα:
1.Λυπάμαι που νιώθεις έτσι
Αυτή η συγνώμη αποφεύγει κάθε είδος ευθύνης. Είναι σαν να λες “Λυπάμαι που αντέδρασες με αυτόν τον τρόπο στην απόλυτα φυσιολογική συμπεριφορά μου.”
Μια ειλικρινής συγνώμη επικεντρώνεται μόνο στη συμπεριφορά εκείνου που έκανε το λάθος, όχι στην αντίδραση του άλλου ατόμου.
2.Λυπάμαι για____, αλλά…
Αυτό το είδος συγνώμης προσποιείται πως παίρνει την ευθύνη, αλλά τελικά κατηγορεί το άλλο πρόσωπο για ότι συνέβη οποιοσδήποτε κι αν είναι ο λόγος που ακολουθεί το “αλλά”. Η λέξη “αλλά” πάντα συνεπάγεται εξορθολογισμό, κριτική ή δικαιολογία. Δεν έχει σημασία αν αυτό που λες μετά το “αλλά” είναι αλήθεια. Η λέξη αυτή κάνει την συγνώμη σου ψεύτικη.
3.Συγνώμη για ό,τι κι αν έκανα
Η συγνώμη αυτή είναι τελείως κενή. Δεν αναγνωρίζει το τι έκανες. Απορρίπτει την ευθύνη σου να επανορθώσεις και προσπαθεί να επισπεύσει τη συγχώρεση του άλλου. Κράτα τη συγνώμη σου μέχρι να διευκρινίσεις ακριβώς τι είναι αυτό για το οποίο λυπάσαι.
Διάβασε επίσης: 3 λόγοι για τους οποίους επιλέγουμε συναισθηματικά μη διαθέσιμους συντρόφους
4.Λυπάμαι για ό,τι έκανα, αλλά θα πρέπει και συ να λυπάσαι για ό,τι έκανες
Μια σωστή συγνώμη επικεντρώνεται στην ανάληψη της ευθύνης για κάτι που εσύ έκανες, ακόμα κι αν πιστεύεις πως είσαι ευθύνεσαι μόνο κατά 17% για ότι έγινε. Κράτα τα παράπονά σου για αργότερα.
5.Λυπάμαι. Λυπάμαι τόσο πολύ. Θα μπορέσεις ποτέ να με συγχωρέσεις; Φέρθηκα τόσο ανόητα.. Λυπάμαι τόσο πολύ. Σε παρακαλώ, δε θα ξαναγίνει
Όλο αυτό, εκτός του ότι είναι απίστευτα εκνευριστικό, εξαναγκάζει επίσης το άτομο στο οποίο απολογείσαι να σταματήσει και σε καθησυχάσει, παίρνοντας την προσοχή από τον πόνο που προκάλεσες και την απολογία του.
6.Συγνώμη για ότι έκανα. Είμαι μια απογοήτευση
Το να απολογείσαι με αυτόν τον τρόπο, είναι χειρότερο απ’το να μην απολογείσαι καθόλου. Λες ότι λυπάσαι αλλά επίσης αναγκάζεις το άλλο άτομο να διαφωνήσει μαζί σου ή να σε καθησυχάσει, φαινομενικά αναιρώντας το γεγονός ότι έχει πληγωθεί.
Και τελικά πως είναι μια πραγματική συγνώμη; Παίρνει σαφή και άμεση ευθύνη για ό,τι έγινε ή ειπώθηκε (ή για ό,τι δεν έγινε ή δεν ειπώθηκε) χωρίς να κρίνει το άλλο άτομο και να απαριθμεί τα δικά του λάθη. Δεν υπάρχουν καθόλου “αν” και “αλλά”. Υπάρχουν λέξεις όπως “λυπάμαι”, και η υπόσχεση να αλλάξει στο μέλλον και να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη.
