Μόλις πέρασε η γιορτή του Αγίου Νικολάου, οπότε και γιορτάζουν πολλοί δικοί μας άνθρωποι, μεταξύ αυτών και ο Βουλευτής Της Καρδιάς μας, της Αχαΐας, Νίκος Νικολόπουλος.
Οι περισσότεροι έχουμε δει ή απλά ακούσει το περίφημο “ω, γέροντα η ευχή”, αλλά λίγοι έχουμε προσέξει τις λεπτομέρειες.
Ας δούμε μερικές που εντοπίσαμε και σε καλούμε να μας γράψεις στα σχόλια τι άλλο παραβλέψαμε αλλά αξίζει να σημειωθεί!
Πρώτα απ’ όλα δες το βίντεο μια φορά ολόκληρο, χωρίς να μετρήσεις τα “φχαριστά”.
Τι προσέξαμε λοιπόν:
Καταρχήν, το πλάνο με τα μελομακάρονα, τους κουραμπιέδες και τις λουλουδάτες χαρτοπετσέτες ως εισαγωγικό βίντεο, αναδεικνύει τον Καλλιτέχνη-βιντεολήπτη.
Η Απόλυτη Τέχνη αποδεικνύεται και από την σκηνοθεσία, τοποθετώντας τον Λαό στοιχισμένο σαν χορωδία.
Όταν το πλάνο μπαίνει πλέον στον Βουλευτή, διακρίνεται ο υπολογιστής από τα τέλη ’80. Το ποσό που οι βουλευτές επιδοτούνται με χιλιάδες ευρώ για τον εξοπλισμό γραφείου μάλλον θα δαπανήθηκε στις κορνίζες.
Μας έκανε εντύπωση η έντονη πατρινιή προφορά του.
Ωστόσο σύντομα καταλάβαμε ότι αυτό σημαίνει ότι ως Άνθρωπος Του Λαού δεν ξεχνάει από που προέρχεται.
Ο εορτάζων, σαν Σωστός Ηγέτης, τους μαζεύει όλους και σχεδόν κάνει παρατήρηση στην βοηθό του που δεν τους βάζει μέσα.
Βέβαια σαν Σωστός Ηγέτης δεν της κάνει έντονη παρατήρηση να μην την προσβάλει στον λαό.
Επίσης προσέξαμε ότι όλους τους τραβάει με δύναμη προς το μέρους του (εκτός από την ξανθή κοπελίτσα…μην μας πούμε και “λιγούρηδες”), τύπου θες-δε-θες-θα-με-φιλησεις-για-την-γιορτη-μου.
Εκτός από τον Απλό Λαό, ουρά κάνουν και βουλευτές, εκδότες, νομάρχες, λυκειάρχες, μητροπολίτες, δήμαρχοι, στρατηγοί…
Ο Γενναιόδωρος Ηγέτης τους αποδέχεται όλους.
Σας Σκληρός Ηγέτης βάζει υπουργούς και δημάρχους να περιμένουν στο ακουστικό για να τους κάνει την τιμή να του ευχηθούν.
Είπαμε, προέχει πάντα ο Απλός Λαός!
Κάπου μας τα χαλάει ο γιος του που μας θυμίζει λίγο τα παιδάκια στην παραλίες που φωνάζουν προσπαθώντας να κερδίσουν την προσοχή του μπαμπά τους, αλλά σίγουρα ο Νικολόπουλος είναι και Καλός Οικογενειάρχης…γνωστός εξάλλου για τα ιδανικά της Οικογένειας, της Πατρίδας και της Θρησκείας. (τι να μας θυμίζει αυτό άραγε…).
Ο Καλός Οικογενειάρχης φαίνεται και από την επισήμανση ότι γιορτάζει κόρη αλλά και πεθερά.
Μιλώντας για θρησκεία, τον μεγαλύτερο χρόνο, αλλά και ποικιλία διαλόγου, την έχουμε με τους ιερωμένους, την μία με έναν Μητροπολίτη (“Σεβασμιότητατο”) και με τον Γέροντα-Ω-Η-Ευχή-Ωω.
Φυσικά, ο Άνθρωπος -και- Του Θεού δεν χάνει την ευκαιρία να τονίσει τις επαφές του με Μόσχα με την βοήθεια του Καλλιτέχνη-Βιντεολήπτη.
Την μεγαλύτερη εντύπωση μας κάνει το πόσες φορές λέει τα ίδια ακριβώς με το ίδιο ύφος (ακόμα και ίδιο τόνο φωνής και χαμόγελο).
Ξεκινήσαμε να μετράμε και τα «φχαριστώ-φχαριστώ». αλλά κάπου στα 20 με 30, λιγωθήκαμε από τα πολλά “φιλιά-φιλιά” και το αφήσαμε.
Αν είχες το κουράγιο να μετρήσεις εσύ όμως να μας πεις!
Ξεχάσαμε τίποτα;
Κάνε μας μια χάρη να μας πεις αν μας ξέφυγε κάτι ή ποιο ήταν το αγαπημένο σου.
Φαχαριστούμε πολιύ και φιλιά-φιλιά!