Αν είσαι φαν του ελληνικού κινηματογράφου, σίγουρα θα ξέρεις ατάκες από κάθε ταινία. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν μαζέψαμε μερικές από τις καλύτερες και σου τις παρουσιάζουμε. Εννοείται πως αν ξέρεις κάποια που δεν συμπεριλάβαμε, μπορείς να μας αφήσεις σχόλιο από κάτω. Ξεκινάμε λοιπόν:
- “Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι.”
Γιώργος Φούντας στη «Στέλλα» του Κακογιάννη (1955).
- “Η ανιψιά μου κι εγώ είμαστε πάρα πολύ στενοχωρημένες γι΄ αυτό που συνέβη, κύριε. Είμαστε very very… πώς το λέτε εδώ στην Ελλάδα; Χολοσκασμένες!”
Γεωργία Βασιλειάδου στη «Θεία από το Σικάγο» (1957).
- “Βεβαίως, βεβαίως. Του Θεμιστοκλέους, βεβαίως, βεβαίως.”
Χρήστος Τσαγανέας στο «Το Ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο» (1959).
- “Λοιπόν δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε!”
Ντίνος Ηλιόπουλος στον «Ατσίδα» (1961).
- “Ένα εκατομμύριο εκατόν μία χιλιάδες εκατόν μία και δέκα.”
Ο Δημήτρης Χορν -ως απελπισμένος ταμίας- στη «Μια ζωή την έχουμε» (1958).
- “Και μετά, θα κάαααθεσαι.”
Μίμης Φωτόπουλος (φράση-σήμα κατατεθέν του από επιθεωρησιακό νούμερο).
- “Στρίβειν δια του αρραβώνος.”
Ο Στέφανος Στρατηγός στον «Ατσίδα» (1961).
- “Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, είναι το φιδάκι ο Διαμαντής.”
Από διάφορες παλιές ελληνικές ταινίες.
- “Ου..ου… μύλος γίνεται στον οργανισμό: Ο κλέψας, του κλέψαντος, τω κλέψαντι, ω παλιοκλέψαντες και παλιοκλεφταρέοι.”
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος στο «Φωνάζει ο Κλέφτης».
- “Τι θα το κάνουμε εδώ μέσα, Αμέρικαν μπαρ;”
Δ. Παπαγιαννόπουλος στη «Βίλα των Οργίων» (1964).
- “Σας χαιρέτησα; Δε σας χαιρέτησα! Χαίρετε, τι κάνετε, καλά ευχαριστώ!”
Ο Γιάννης Βογιατζής ως Μικές (ραδιοφωνική ατάκα).
- “Σε μένα πούλησες ψεύτικη μάνα ρε;”
Ο Νίκος Κούρκουλος, δέρνοντας τον Δ. Μούτσιο, στους «Αδίστακτους» 1965.
(Α’ βραβείο ανδρικού ρόλου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης).
- “Εγώ είμαι στρατιωτικός και τα λέω τσεκουράτα…”
Ο Σταύρος Ξενίδης στο «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα» του Γ. Τζαβέλα (1965).
- “Εγώ, παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!”
Ο Γ. Κωνσταντίνου στο «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα» του Γ. Τζαβέλα (1965).
- “Παθώς και μαθώς.”
Ο Γ. Τζιφός, ως ταξιτζής, στο «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα» (1965). Η παροιμιώδης αυτή φράση προέκυψε από την ταινία. Δεν προϋπήρχε.
- “Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα;”
Κώστας Βουτσάς στο «Κορίτσια για φίλημα» (1965).
- “Όχι τόσο για μένα, για τη φουκαριάρα τη μάνα μου…”
Ο Νίκος Ξανθόπουλος στον «Κατατρεγμένο» (1965).
- “Ξέρεις από βέσπα;”
Ο Βέγγος στο «Τρελός, Παλαβός και Βέγγος» (1967).
- “Περιπεράστε παρακαλώ.”
Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου σε διάφορες ταινίες.
- “Στάσου μύγδαλα…στάσου… στάσου μην τρέχεις… στάσου… στάσου μωρέ!”
Ο Γιάννης Βόγλης ως τσοπάνος στα «Κορίτσια στον Ήλιο» κυνηγώντας την Ann Lomberg (1967).
- “Τι κάνετε μωρέ; Σταματήστε το κάρβουνο! Όχι άλλο κάρβουνο!”
Ο Νίκος Κούρκουλος στο «Ορατότης Μηδέν» (1970).
- “Έξι χρόνια στο Δημοτικό και έξι στο Γυμνάσιο, δώδεκα, και έξι χρόνια στο Πολυτεχνείο, δεκαοχτώ. Έξι χρόνια στο Λονδίνο, είκοσι τέσσερα, και έξι χρόνια μέχρι να πάω σχολείο, τριάντα. Μέχρι τα τριάντα έξι που είμαι, τα άλλα έξι που πήγανε;”
Ο Κώστας Τσάκωνας στο «Μάθε Παιδί μου Γράμματα» του Θ.Μαραγκού (1981).
Ποια είναι η αγαπημένη σου; Πες μας στα σχόλια!
