Η Εσωτερική Μακεδονική Αδριανουπολίτικη Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΑΕΟ) ή Εσωτερικό Μακεδονο-Αδριανουπολίτικο Επαναστατικό Κομιτάτο, όπως ονομαζόταν αρχικά, ήταν μια μυστική οργάνωση Βουλγαρικής καταγωγής, που πρωτοσυστάθηκε το 1893 στα Βαλκάνια. Το που ακριβώς διαφέρει ανάλογα με την προέλευση της αφήγησης. Για τους Βούλγαρους, ξεκίνησε από την περιοχή Ρέσνα της ΠΓΔΜ. Για τους Έλληνες, πάλι, ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη. Τα μέλη ήταν, κυρίως, Βουλγαρομακεδόνες. Πίστευαν, ωστόσο, πως η Μακεδονία αποτελούσε μια αδιαίρετη περιοχή και αποκαλούσαν όλους τους κατοίκους της “Μακεδόνες”.
Οι ενέργειές της αφορούσαν, κατά βάση, τον ένοπλο αγώνα στις νότιες Βαλκανικές περιοχές και, κυρίως, στη Μακεδονία κατά τον 19ο και 20ο αιώνα. Σύμβολο της οργάνωσης αποτελούσε μια σημαία βαμμένη στα επαναστατικά χρώματα του κόκκινου και του μαύρου, χωρίς ιστορική συνέχεια ή ταύτιση με του αρχαίο βασίλειο του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σκοπός ήταν η απελευθέρωση των χριστιανικών κοινοτήτων της Μακεδονίας από τους Οθωμανούς, καθώς και η θέσπιση μιας αυτόνομης Μακεδονίας, με την ταυτόχρονη προσάρτηση ελληνικών εδαφών, όπου και θα διατηρούνταν η εθνική ταυτότητα των Βουλγάρων.
Το 1903, η ΕΜΑΕΟ οργάνωσε ένοπλη σύρραξη κατά των Οθωμανών με κεντρικό της σύνθημα «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες». Η εξέγερση αυτή έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «Επανάσταση του Ίλιντεν», και γιορτάζεται σήμερα από τους Σκοπιανούς ως «εθνική εορτή» στις 2 Αυγούστου. Ο επαναστατικός αγώνας κατεστάλη τελικά από τον Οθωμανικό ζυγό. Παρ’όλα αυτά, η αρχή για τη σύσταση ενός Μακεδονικού κράτους που θα λάμβανε μέρος σε μια Βαλκανική ένωση κρατών (τα σημερινά Βαλκάνια), είχε ήδη γίνει.
Ύστερα από την άδοξη αυτή επαναστατική ενέργεια, το ίδιο το κίνημα διαλύθηκε λόγω αλλεπάληλλων συγκρούσεων που πραγματοποιήθηκαν στο εσωτερικό του πυρήνα του. Ή μάλλον, διασπάστηκε στα δύο. Τώρα πια, υπήρχαν οι “αριστεροί” που ήταν υπέρ της αυτονο3μίας και οι “δεξιοί” που υποστήριζαν τις Βουλγαρικές εθνικιστικές τάσεις στις γύρω περιοχές. Αργότερα όμως, και οι μεν και οι δε, απορροφήθηκαν από τη Βουλγαρία, η οποία πλέον λειτουργούσε ως εκπρόσωπος των συμφερόντων στα Βαλκάνια. Το οριστικό τέλος του Κινήματος ήρθε λίγο μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εσύ τι λες για την ιστορική πορεία της Μακεδονίας;
Πες μας τις σκέψεις σου στα σχόλια από κάτω!
Περισσότερα άρθρα για το Μακεδονικό (ή Σκοπιανό) ζήτημα, θα βρεις στην ενότητα GRealPolitik!
