Ο Αναστάσιος Πηχιών ήταν Έλληνας εκπαιδευτικός και μακεδονομάχος, βλάχος στην καταγωγή. Το 1867 ίδρυσε την λεγόμενη «Εθνική Επιτροπή», μαζί με την βοήθεια του Νικολάου Φιλιππίδη από το Μοναστήρι, του Θωμά Πασχίδη από την Ήπειρο και του Ιωάννη Αργυρόπουλου από την Κλεισούρα Καστοριάς. Σύντομα, αυτή επεκτάθηκε από την περιοχή του Βογατσικού μέχρι και την Κορυτσά με την πολύτιμη συμμετοχή του Ιωάννη Σιώμου, του Αργύριου Βούζα, του Νικολάου Τουτουντζή, του Απόστολου Σαχίνη και άλλων.
Σκοπός της Νέας Φιλικής Εταιρείας, όπως ήταν άλλωστε και η ονομασία της μετά τη διεύρυνσή της, ήταν το ξεσήκωμα των κατοίκων της Μακεδονίας έναντι των Τούρκων. Ωστόσο, στις αρχές περίπου του 1888 πραγματοποιήθηκε μια σειρά συλλήψεων από τους Τούρκους 15 Κλεισιουριώτες και πάνω από 40 Καστοριανοί και κάτοικοι των γύρω περιοχών. Όλοι αυτοί οδηγήθηκαν από τους Τούρκους στις φυλακές του Μοναστηρίου, προκειμένου να περάσουν από δίκη και αμέσως μετά να καταδικαστούν.
Ο κορυφαίος Αναστάσιος Πηχιών ήταν εκείνος που ανέλαβε ολόκληρη την ευθύνη για τους συμπατριώτες του. Τελικά, λόγω και του διεθνούς αντίκτυπου που προκάλεσε η σύλληψή του από τους Τούρκους, κατάφερε να αθωωθεί και να μην χάσει τη ζωή του. Κάπως έτσι, εξάλλου, έμεινε γνωστή και η φράση που είπαν οι Καστοριανοί όταν έβλεπαν τον Ιωάννη Αργυρόπουλο, στενό φίλο και συνεργάτη του Πηχιού, να οδηγείται στις φυλακές: «πάλι σε φέρανε γιατρέ!». Όσο για τον Πηχιών, πέθανε μερικά χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 1913, έναν χρόνο μετά την απελευθέρωση της Καστοριάς και της ενσωμάτωσής της στον εθνικό κορμό.
Ποιά είναι η δική σου γνώμη για το έργο της Νέας Φιλικής Εταιρείας; Πες μας στα σχόλια από κάτω!
Διάβασε επίσης: Μακεδονία: Τι ήταν ο Μακεδονικός Αγώνας;
