Οι άνθρωποι είμαστε αρκετά εφευρετικοί στους τρόπους με τους οποίους χειριζόμαστε τις καιρικές συνθήκες – θα βάλουμε ένα επιπλέον πουλόβερ ή θα ανάψουμε το κλιματιστικό, τα περισσότερα ζώα ωστόσο, έχουν αναπτύξει φυσικές άμυνες για να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες. Παρακάτω θα βρεις μερικά από αυτά:
Αρκτικός λαγός ( Lepus arcticus)
Ο αρκτικός λαγός ζει κυρίως στα βόρεια του Καναδά και της Γροιλανδίας και δεν μεταναστεύει στα νότια για τον χειμώνα. Είναι σίγουρα αξιαγάπητο ζώο, αλλά σε περίπτωση κάποιας ανεπιθύμητης συνάντησης μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα μέχρι 60 χιλιόμετρα την ώρα. Ωστόσο, όταν ο υδράργυρος πέφτει συγκεντρώνονται σε ομάδες δεκάδων, και περιστασιακά εκατοντάδων ατόμων για να μοιραστούν τη ζέστη.
Αφρικανικός ταυροβάτραχος (Pyxicephalus adspersus)
Μπορεί να ακούγεται χαριτωμένος, αλλά δε θες με τίποτα να αγκαλιάσεις το συγκεκριμένο αμφίβιο. Εκτός από τα όχι και τόσο χαριτωμένα χαρακτηριστικά, αυτός ο βάτραχος έχει ιδιαίτερα αιχμηρά δόντια και θα δαγκώσει όταν νιώσει ότι απειλείται. Όταν περάσει η περίοδος των βροχών και οι λίμνες ξεραθούν, ο ταυροβάτραχος θα θαφτεί αρκετά εκατοστά κάτω από το χώμα, όπου θα καλυφθεί με βλέννα, η οποία στη συνέχεια σκληραίνει και γίνεται κουκούλι. Μπορεί αυτό το κουκούλι να είναι αηδιαστικό, αλλά βοηθάει τον βάτραχο να συγκρατεί νερό κατά την περίοδο ξηρασίας και να επιβιώνει μέχρι να ξαναέρθουν οι βροχές- οπότε το κουκούλι μαλακώνει και επιτρέπει στον βάτραχο να βγει ξανά στην επιφάνεια.
Ξυλοβάτραχος (Lithobates sylvaticus)
Ο βάτραχος αυτός ζει σε ένα μεγάλο μέρος της Βόρειας Αμερικής και έχει αναπτύξει μια απίστευτη ικανότητα για να επιβιώνει σε συνθήκες ακραίου κρύου. Όπως πολλοί από το είδος του, αυτός ο βάτραχος πέφτει σε χειμερία νάρκη, όταν ο καιρός κρυώνει. Αντίθετα όμως με τους υπόλοιπους, ο ξυλοβάτραχος μπορεί πραγματικά να επιβιώσει όταν παγώσει. Συλλέγοντας ουρία και παράγοντας μεγάλες ποσότητες γλυκόζης για να προστατεύσει τα κύτταρά του, αυτός ο βάτραχος μπορεί να αντέξει εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, για μήνες κάθε φορά.
Διάβασε περισσότερα στην κατηγορία Wildlife
Αράχνη των Ιμαλαΐων (Euophrys omnisuperstes)
Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα τη συναντήσεις, εκτός και αν συνηθίζεις να σκαρφαλώνεις στο Έβερεστ. Η αράχνη αυτή είναι το πλάσμα που ζει στο μεγαλύτερο υψόμετρο στη Γη. Πρέπει να απολαμβάνουν πραγματικά τη θέα εκεί πάνω, γιατί δεν υπάρχει τίποτα άλλο -ακραίο κρύο, πολύ χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση, και ελάχιστο φαγητό. Στην πραγματικότητα, η αράχνη αυτή εξαρτάται από τα μικρά έντομα που παρασύρονται από τους ανέμους, για την τροφή της.
Βραδύπορα (Tardigrade)
Αυτά τα μικροσκοπικά ασπόνδυλα έχουν βρεθεί παντού, από τις κορυφές των βουνών μέχρι τον πυθμένα της θάλασσας και μπορούν να επιβιώσουν παντού. Μπορούν να αντέξουν χωρίς φαγητό και νερό για 10 χρόνια– αλλά αυτό δεν είναι το καλύτερο. Αν υπάρχουν καιρικές συνθήκες στο διάστημα, τα πλάσματα αυτά μπορούν να επιβιώσουν εκεί. To 2007 επιστήμονες έστειλαν τα πλάσματα αυτά στο διάστημα, όπου βίωσαν θερμοκρασίες -458 ℉, και δόσεις ακτινοβολίας που θα σκότωναν έναν άνθρωπο εκατοντάδες φορές. Κι όμως επέζησαν.
Δορκάδα γαζέλα (Gazella dorcas)
Η γαζέλα αυτή ζει σε όλη τη Βόρεια Αφρική, από τον Ατλαντικό μέχρι τον Περσικό κόλπο. Όπως είναι αναμενόμενο, έχει προσαρμοστεί σε πολύ ξηρά κλίματα. Αντί να περιμένει απλά την ξηρασία συγκεντρώνει νερό κάθε μέρα. Στην πραγματικότητα είναι τόσο αποτελεσματική με το νερό που δε χρειάζεται καν να πιει, το συγκεντρώνει από την τροφή της. Επίσης, κατά την περίοδο ξηρασίας δε χρειάζεται να ουρεί, αλλά εξαγάγει όλο το νερό από τα ούρα και το επαναχρησιμοποιεί.
Αθάνατη μέδουσα (Turritopsis dohrnii)
Η μέδουσα αυτή ζει στη Μεσόγειο και στις θάλασσες της Ιαπωνίας και έχει την πιο ασυνήθιστη στρατηγική επιβίωσης αυτής της λίστας. Δεν είναι ιδιαίτερα σκληρή ή γρήγορη αλλά όταν αντιμετωπίζει σωματικό ή περιβαλλοντικό στρες, πηγαίνει πίσω στο χρόνο… κατά κάποιο τρόπο. Η αθάνατη μέδουσα αντιδρά στην απειλή με το να γίνεται νεότερη-επιστρέφοντας στην προσεξουαλική κατάσταση και ξεκινώντας ξανά. Σε αυτό το στάδιο μπορεί επίσης να πολλαπλασιαστεί, σχηματίζοντας μια αποικία από πολύποδες, κλωνοποιώντας αποτελεσματικά τον εαυτό της. Δεν υπάρχει όριο στο πόσες φορές μπορεί να κάνει αυτή τη διαδικασία, γεγονός που την καθιστά αθάνατη. Δυστυχώς, δεδομένου ότι η ενήλικη μέδουσα είναι μικρή και όχι ιδιαίτερα γρήγορη, αποτελεί τροφή για μεγαλύτερα αρπακτικά.
Ποιο απ’όλα είναι πιο περίεργο κατά τη γνώμη σου; Γράψε μας στα σχόλια!
